Op het congres van VeReFi (Verzuim Re-integratie en Financiën) kreeg ik de opdracht een locomokopkachelfantje te tekenen samen met mijn buurvrouw. Zonder overleg. Met onze handen samen aan één pen. De voorgaande opdracht om samen een huis te tekenen ging ons een stuk beter af. Sterker nog, alle 200 koppels hadden een vierkant met driehoek daar bovenop getekend. Maar u begrijpt dat niemand hetzelfde locomokipkachelfantje op papier had staan.
Stelt u zich nu eens voor dat u met een werknemer een plan van aanpak voor re-integratie aan het maken bent. Checkt u dan altijd of u het over hetzelfde ‘huis’ of over hetzelfde ‘locomokipkachelfantje’ heeft? Goed in gesprek gaan en blijven is de sleutel in een re-integratietraject. De tekenopdracht bevestigde maar weer dat dit dus makkelijker gezegd is dan gedaan. Je bent snel geneigd in een gesprek je eigen beeld en oordeel als vertrekpunt te nemen. En dat oordeel heb je al geveld voordat je het door hebt. Daar kan je niks aan doen. Maar wees hier dus bewust van en doe een stapje terug.
